Ξεκινάμε μια ιστορία και όποιος θέλει μπορεί να τη συνεχίσει. Το αποτέλεσμα θα είναι μοναδικό. Δοκιμάστε.
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
Ιστορία Νο 2
Για όσους θέλουν και μία δεύτερη ιστορία τώρα μόλις ξεκινάει. Αφήστε την να ξεχυθεί στους δρόμους της φαντασίας και να παίξει με τις λέξεις. Η αρχή είναι δική σας.
Το ένστικτο …. ποιο ένστικτο; Α! η σιγανή αυτή φωνή που πάντα με οδηγεί σε λάθος επιλογές. Τόσο σιγανή που πολλές φορές μετά από κάποιο μεγάλο κακό μου λέει «δεν άκουσες καλά.. κάτι άλλο πρέπει να είπα εγώ τότε!!!»
Βλέποντάς την μεσα στο σκοτάδι, όλες οι μυρωδιές, όλες οι εικόνες επανήλθαν με μιας στη μνήμη μου. Για μια στιγμή σκέφτηκα ακόμη και να τη συγχωρήσω.... ¨"Σούλα... γιατί?" τραύλισα με φωνή που κόντευε να μη βγει απ`το στόμα μου.
Άνοιξα το ντουλαπάκι του συνοδηγού και άρπαξα το πιστόλι που είχα μέσα για τις ζόρικες νύχτες. Την πυροβόλησα τρεις φορές στην κοιλιά. Έπεσε στα γόνατα και το πρόσωπό της έφθασε στο ύψος του παραθύρου. Με κοίταξε με κακία και είπε : " Μπάσταρδε , δε θα σε αφήσουν έτσι " Αίμα έτρεξε από το στόμα της και έπεσε πίσω νεκρή...
Άρχισα να τρέμω από οργή. Πως μπόρεσα να το κάνω αυτό? Να πυροβολήσω τη μόνη γυναίκα που πραγματικά αγάπησα? Αλλά που αυτή με πρόδωσε κάποτε κάπου. "Σούλα ....ζήσε....σε παρακαλώ....." Μπόρεσα να ψελλίσω λίγο πριν λιποθυμίσω.
Το μεγαλοπρεπές πέτρινο τζάκι ήταν το πρώτο πράγμα που αντίκρισα όταν άνοιξα τα μάτια μου.Με μια δεύτερη ματιά Το είδα...! Αυτός ο άνθρωπος στο πορτραίτο απέναντι μου δεν μου ήταν άγνωστος.
Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου.Αφού τράβηξα πέρα τα χέρια της μητέρας του καλύτερου μου φιλου που το προηγούμενο βράδυ είχε πλαγιάσει μαζί μου έναντι αμοιβής σηκώθηκα απο το κρεβάτι και κατευθήνθηκα προς το πορτραίτο.Ένιωσα τα πελώρια κίτρινα μάτια αυτού του τύπου να παρακολουθούν κάθε μου κίνηση.
Αισθανόμουν τιποτένιος. Ούτε τότε στα καράβια δεν είχα κυλίσει σε τόση βρωμιά. Κοίταξα το πρόστυχο είδωλό μου στον καθρέφτη και αμέσως ξέρασα. Η εικόνα της γυμνής εξηντάχρονης στο κρεβάτι δεν βοηθούσε καθόλου. Ήθελα να φύγω τρέχοντας.
Ξαφνικά από το πουθενά αισθάνθηκα μια ακόρεστη δίψα για αίμα.Ήταν η ίδια αίσθηση που πριν 1000 χρόνια με παρέσυρε στο να σκότωσω χιλίαδες αθώους,η ίδια αίσθηση που έπειτα με ανάγκασε να αποσυρώ στα Καρπάθια.Έπρεπε να το καταπολεμήσω.Δε γινόταν να ξανακυλίσω σε αυτόν το δρόμο.Μη μπορώντας να αντισταθώ πήγα στο μπάνιο για να βρω μία ασπιρίνη.
Αντί για ασπιρίνη βρήκα το χάπι κατσαρίδα φτιαγμένο από σπέρμα ομοφυλόφιλου ουρακοτάγκου. Το κατάπια μαζί με λίγο νερό και άρχισα να μεταμορφώνομαι σε τελικό σίγμα. η εξηντάρα μπήκε μέσα και μου είπε : " Χάθηκαν τόσα γράμματα , έπρεπε να γίνεις σίγμα και μάλιστα τελικό ; "
Βλέποντάς το γυμνό της κορμί ξαναταράχτηκα. "Σε θέλω σαν κολασμένος" ψέλλισα. "Καβλιάρη μου εσύ.... μου θυμίζεις το γιό μου. Έλα να σε γλύψω τώρα" μου είπε με φωνή τρεμάμενη. Και ο Τσαλίκης στο πικάπ συνέχισε να γαβγίζει....
Βγαινωντας ειδα την πρωην μου να κανει πιατσα.Τη ρωτησα ποσο παει αλλα δεν απαντησε.Μαλλον δεν ελκυα ουτε μια πορνη πλεον.Αφου τη σκοτωσα και αυτη με τη διαστημικη αστραποκλανια μου πηγα ως το περιπτερο να παρω τσιγαρα.Δεν ειχε τη μαρκα μου κι ετσι αφου τον διαολοστειλα δε πηρα τιποτα.
όλα μου πάνε στραβά, το μόνο που μου μένει είναι να πάω να βρω την πρώτη μου αγάπη τη Λάουρα που έμενε κάπου στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Μπήκα σε ένα τουριστικό πρακτορείο για να κανονίσω τα εισιτήρια.
Είσαι ταλεντάρα φίλε μου! Συνέχισε, εμένα με έκανες και έσκασα στα γέλια. 'Ασε ..που δεν πίστευα πως τελείωσε το κείμενο! Μπράβο! Δημήτρης Στ. Νικολακόπουλος jimnick51@yahoo.gr
Τί θα λέγατε για μια νέα ιστορία; ------------------------------------ Από καιρό ήθελα να συμβεί κάτι. Κάτι διαφορετικό που να με κάνει να ταρακουνηθώ! Ε, λοιπόν έγινε! Πήρα το παλιό αμάξι του πεθερού μου και άρχισα να οδηγώ με σκοπό να αφήνω πάντοτε προτεραιότητά σε όλους μα όλους που θα έβρισκα στο δρόμο. Ταυτόχρονα θα έκανα συλλογή τις βρισιές των οδηγών που θα με ακολουθούσαν. Ε, φίλε μου τι άκουσα είναι απερίγραπτο...άν ήσουν εσύ τι θα μου έσερνες ;
Οδηγούσα νύχτα μέσα στην άδεια πόλη , όταν ξαφνικά είδα από μακριά μια γυναικεία σιλουέτα να μου κάνει νόημα να σταματήσω ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε άλλες περιπτώσεις ούτε που θα μου πέρναγε απο το μυάλο μια τέτοια κίνηση αλλα το ένστικτο μου έλεγε το ακριβώς αντίθετο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ένστικτο …. ποιο ένστικτο; Α! η σιγανή αυτή φωνή που πάντα με οδηγεί σε λάθος επιλογές. Τόσο σιγανή που πολλές φορές μετά από κάποιο μεγάλο κακό μου λέει «δεν άκουσες καλά.. κάτι άλλο πρέπει να είπα εγώ τότε!!!»
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ'όλα αυτά σταμάτησα.Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου μου.Και την αντίκρυσα ξανά μετα απο τόσα χρόνια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε την ίδια σαγηνευτική ματιά που με είχε κάνει να την ερωτευτώ πριν απο 15 χρόνια στο Μαλιμπου.Τόσα χρόνια, τόσες στιγμές, τόσες αμαρτίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέποντάς την μεσα στο σκοτάδι, όλες οι μυρωδιές, όλες οι εικόνες επανήλθαν με μιας στη μνήμη μου. Για μια στιγμή σκέφτηκα ακόμη και να τη συγχωρήσω.... ¨"Σούλα... γιατί?" τραύλισα με φωνή που κόντευε να μη βγει απ`το στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΕΙΝΑΙ Ν'ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΣΕ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ...
Άνοιξα το ντουλαπάκι του συνοδηγού και άρπαξα το πιστόλι που είχα μέσα για τις ζόρικες νύχτες. Την πυροβόλησα τρεις φορές στην κοιλιά. Έπεσε στα γόνατα και το πρόσωπό της έφθασε στο ύψος του παραθύρου. Με κοίταξε με κακία και είπε : " Μπάσταρδε , δε θα σε αφήσουν έτσι "
ΑπάντησηΔιαγραφήΑίμα έτρεξε από το στόμα της και έπεσε πίσω νεκρή...
Άρχισα να τρέμω από οργή. Πως μπόρεσα να το κάνω αυτό? Να πυροβολήσω τη μόνη γυναίκα που πραγματικά αγάπησα? Αλλά που αυτή με πρόδωσε κάποτε κάπου. "Σούλα ....ζήσε....σε παρακαλώ....." Μπόρεσα να ψελλίσω λίγο πριν λιποθυμίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλοπρεπές πέτρινο τζάκι ήταν το πρώτο πράγμα που αντίκρισα όταν άνοιξα τα μάτια μου.Με μια δεύτερη ματιά Το είδα...! Αυτός ο άνθρωπος στο πορτραίτο απέναντι μου δεν μου ήταν άγνωστος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου.Αφού τράβηξα πέρα τα χέρια της μητέρας του καλύτερου μου φιλου που το προηγούμενο βράδυ είχε πλαγιάσει μαζί μου έναντι αμοιβής σηκώθηκα απο το κρεβάτι και κατευθήνθηκα προς το πορτραίτο.Ένιωσα τα πελώρια κίτρινα μάτια αυτού του τύπου να παρακολουθούν κάθε μου κίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθανόμουν τιποτένιος. Ούτε τότε στα καράβια δεν είχα κυλίσει σε τόση βρωμιά. Κοίταξα το πρόστυχο είδωλό μου στον καθρέφτη και αμέσως ξέρασα. Η εικόνα της γυμνής εξηντάχρονης στο κρεβάτι δεν βοηθούσε καθόλου. Ήθελα να φύγω τρέχοντας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαφνικά από το πουθενά αισθάνθηκα μια ακόρεστη δίψα για αίμα.Ήταν η ίδια αίσθηση που πριν 1000 χρόνια με παρέσυρε στο να σκότωσω χιλίαδες αθώους,η ίδια αίσθηση που έπειτα με ανάγκασε να αποσυρώ στα Καρπάθια.Έπρεπε να το καταπολεμήσω.Δε γινόταν να ξανακυλίσω σε αυτόν το δρόμο.Μη μπορώντας να αντισταθώ πήγα στο μπάνιο για να βρω μία ασπιρίνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί για ασπιρίνη βρήκα το χάπι κατσαρίδα φτιαγμένο από σπέρμα ομοφυλόφιλου ουρακοτάγκου. Το κατάπια μαζί με λίγο νερό και άρχισα να μεταμορφώνομαι σε τελικό σίγμα. η εξηντάρα μπήκε μέσα και μου είπε : " Χάθηκαν τόσα γράμματα , έπρεπε να γίνεις σίγμα και μάλιστα τελικό ; "
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέποντάς το γυμνό της κορμί ξαναταράχτηκα. "Σε θέλω σαν κολασμένος" ψέλλισα. "Καβλιάρη μου εσύ.... μου θυμίζεις το γιό μου. Έλα να σε γλύψω τώρα" μου είπε με φωνή τρεμάμενη. Και ο Τσαλίκης στο πικάπ συνέχισε να γαβγίζει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν άντεξα άρπαξα ένα μαχαίρι και την αποκεφάλισα. Η παλιόγρια ήθελε και έρωτες. Ντύθηκα και βγήκα στο δρόμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγαινωντας ειδα την πρωην μου να κανει πιατσα.Τη ρωτησα ποσο παει αλλα δεν απαντησε.Μαλλον δεν ελκυα ουτε μια πορνη πλεον.Αφου τη σκοτωσα και αυτη με τη διαστημικη αστραποκλανια μου πηγα ως το περιπτερο να παρω τσιγαρα.Δεν ειχε τη μαρκα μου κι ετσι αφου τον διαολοστειλα δε πηρα τιποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα μου πάνε στραβά, το μόνο που μου μένει είναι να πάω να βρω την πρώτη μου αγάπη τη Λάουρα που έμενε κάπου στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Μπήκα σε ένα τουριστικό πρακτορείο για να κανονίσω τα εισιτήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάλληλος στο γραφείο ήταν η Λαμπίρη. "Πασά μου σε θέλω" μου λέει. "Όπα". "Θα σε σκίσω χαμούρα" της λέω. Και αχ αυτη βαχ εγώ πηδιόμασταν ώς το πρωί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ταλεντάρα φίλε μου! Συνέχισε, εμένα με έκανες και έσκασα στα γέλια. 'Ασε ..που δεν πίστευα πως τελείωσε το κείμενο! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρης Στ. Νικολακόπουλος
jimnick51@yahoo.gr
Δ.Ε.Τ.Ν.Π. Ο.Η.Α.Δ.Ξ.Τ.Γ.Μ. Δ.Π. Ε.Η.Μ.Λ.ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΚ ΛΟΙΠΟΝ ΓΑΜΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί θα λέγατε για μια νέα ιστορία;
ΑπάντησηΔιαγραφή------------------------------------
Από καιρό ήθελα να συμβεί κάτι. Κάτι διαφορετικό που να με κάνει να ταρακουνηθώ! Ε, λοιπόν έγινε!
Πήρα το παλιό αμάξι του πεθερού μου και άρχισα να οδηγώ με σκοπό να αφήνω πάντοτε προτεραιότητά σε όλους μα όλους που θα έβρισκα στο δρόμο. Ταυτόχρονα θα έκανα συλλογή τις βρισιές των οδηγών που θα με ακολουθούσαν. Ε, φίλε μου τι άκουσα είναι απερίγραπτο...άν ήσουν εσύ τι θα μου έσερνες ;